4 Ocak 2013 Cuma

bazen

bazen özlediğim herkesi kitap yapıp okumak istiyorum

bazen herkesin çocukken tacize uğramış olduğunu anlayıp ne kadar çok sapık olduğuna ürperiyorum

bazen kendime bakıyorum aynada ve neden hiç yaşlanmayan bir kız gördüğümü soruyorum kendime

bazen de diyorum ki, internetler çok gelişti, herkes her yere yetişiyor artık maşallah. sonra bir dönüyorum ki asla HALA olamayacakmışım. bu gerçek beni yıkıyor, teyzelikle yetinmek zorundayız.

mesela dayı ya da amca da olamayacağım asla. sosyal sorumluluklarım oldukça kısıtlı. ve bıyığım da yok...

Hiç yorum yok: